We kennen het allemaal, de zogenaamde dingen in het leven die ongeluk met zich meebrengen. Het tegenkomen van een zwarte kat op Halloween, onder een lader doorlopen en het omstoten van het zoutvaatje. Een spiegel kapot laten vallen, je paraplu te vroeg open klappen, je gelukshoefijzer op zijn kop houden of erachter komen dat je klavertje vier eigenlijk een klavertje drie was en dus overduidelijk is gesaboteerd. Maar waarom schrijven over een ongelukkig bijgeloof?​

Ter ere van mijn dertiende blog, waar ik overigens erg gelukkig mee ben, gaan we lekker schrijven over alle rare dingen die te maken hebben met het ongeluk. Puur, omdat dertien het ongeluksgetal is, vier ik op deze manier mijn dertiende blog. Toch een goede reden voor een klein gelukkig feestje leek me zo.

In Nederland zijn we er niet zo’n fan van, al dat Halloween gedoe. In Amerika daarentegen is het weer een reden voor een feestje en een vrije dag. Lekker verkleed de huizen rond om snoep te scoren en ‘ s avonds weer een heerlijk feestje waar je verkleed bij mag gaan. Lijkt me stiekem best leuk hoor, als ons kikkerlandje ook eens verkleed zou gaan op Halloween.

Om nog maar te zwijgen over alle verschillende bijgeloven die erbij komen kijken. Bijna alles brengt je wel iets slechts. In dat opzicht ben ik toch blij dat ik daar niet zo schrikachtig voor ben. Van katten houd ik gewoon niet en in het zwart vind ik ze al helemaal niks. Het zoutvaatje omstoten overkomt de beste, het grootste ongeluk dat daarbij komt kijken is het opruimen ervan. Onder een ladder doorlopen vind ik echter wel naar, maar mijn enige bijgeloof blijft toch echt dat de chips minder goed smaakt als de zak op zijn kop is open gemaakt. Al met al, laten we het sarcasme even aan het hout afkloppen en het puntje bij het paaltje neerplaatsen.

Het schrijven van mijn blogs is me tot nu toe heerlijk bevallen. Geen gebroken nagels van het typen, geen gecrashte laptop en geen vaatjes zout die ik per ongeluk over mijn laptop heb laten vallen. Ook heb ik geen zwarte kat als huisdier, geen valse klavertjes vier in de achtertuin en ook heb ik geen hoefijzer op zijn kop hangen. Kort samengevat is het dus best een feest, zo’n dertiende blog. Alleen maar leuke complimentjes ontvangen en met veel plezier schrijf ik er zo weer dertien bij!