top of page

Een appel crumble zonder Apple

Een fruitmand zonder fruit, een zoutvaatje zonder het pepervaatje en een appel crumble zonder Apple. Alle clichés in het leven horen zo cliché te zijn, zoals ze zijn gemaakt. We willen het liefst alles in ons leven perfect hebben. Maar wat is nou een perfect leven zonder perfectie? Wat hebben we nou aan een fruitmand waar geen fruit in zit? Of aan een zoutvaatje, terwijl je de peper nodig hebt. En worst case scenario, wat hebben we aan een Appel crumble zonder Apple? Zonder appel is hij nog wel te eten, maar zonder Apple weten we haast niet meer waar we ons recept vandaan moeten halen. Erger nog, zonder Apple weten we nauwelijks nog hoe we moeten leven.

 

Iedereen kent het wel, vanaf het moment dat je opstaat tot aan het moment dat je weer naar bed gaat, draag je jouw Apple met liefde de gehele dag bij je. Hij wekt je, vertelt je wat je te doen staat die dag, hij laat je weten of het warm genoeg is om je nieuwe jurkje te dragen en hij zegt je zelfs waar je heen moet, hoe je er moet komen, wat het laatste nieuws is, wat je ’s avonds kan eten en hoe je dit moet bereiden.

 

Als je het zo opsomt, klinkt het bijna eng. Zo’n kleine gadget die zoveel macht heeft om jouw leven te beïnvloeden, een gadget die een doodse stilte en een complete hartverzakking kan veroorzaken op het moment dat hij uit je handel glipt en langzaam naar beneden glijd waar hij vervolgens op de tegels van de stenen vloer terecht komt. Gelukkig, hij kwam op zijn siliconen pootjes terecht. Jij en je apple leven nog, maar wat nou als hij op zijn glazen snoetje terecht was gekomen?

 

Wat zou je doen? De eerste beste telefoonwinkel binnen rennen? Gillend en huilend een hoop stampij maken, waardoor iedereen die minstens in een straal van 500 meter van je verwijderd is een hoorschade oploopt? Of slaat je hard drie keer over, neem je een diepe zucht en ga je verder met je bezigheden in de offline wereld. In de offline wereld waar we allemaal naar verlangen. Een wereld van authenticiteit, een oase van rust en het pure genieten. Winkelen in de stad, muziek luisteren op de radio waar alle vergeten hits voorbij komen, overheerlijk koken uit grootmoeders kookboek, met vriendinnen gezellig een theetje doen en samen lekker een potje mens erger je nieten. 

 

Inderdaad een potje mens erger je nieten als je telefoon even niet binnen handbereik is. Geen continue mini-aardbevingen die zich op de tafel voordoen, geen afleiding van onnozele berichten of meldingen en geen cheats die we kunnen opzoeken via onze persoonlijke assistent mr. Apple. Gewoon een puur, eerlijk en mieters gezellig potje old skool mens erger je niet spelen. Gewoon, omdat het nog steeds mogelijk is.

bottom of page